Hiçbir tanrı-kul, efendi-köle, sömüren ve sömürülen ve/veya birey ve toplum ile işgalci ve direnişçi arasındaki paradoks mitolojik, tarihi, dini, bilimsel, askeri, biyolojik, siyasal, psikolojik kaynak ve disiplinlere başvurulmadan elbette tek başına değerlendirilemez. Esas olan diyalektik yöntemi mekân-zaman ikililiğiyle basitten-karmaşığa doğru günümüzde olanı açıklasın diye de referans alabiliriz.

Bir sömürge toplumu olan Cizre halkının tarihsel isyanların sentezi olarak direnişini de, bir sömürgeci zulümkâr olarak Erdoğan kişiliğini de tarihte sayısız örnekler vererek açıklamak mümkündür. Sonra Erdoğan’ın -Ali Şeriati’nin yorumladığı şekliyle- bir “İslam”a inanmayıp Şirk dininin temsilciliğini yaptığı ya da Türk olmadığı… Pratiklerinin Aristo mantığına denk geldiği ve klasik fizikten alıntı olarak Pozitivist bilimin inşa öğretisi olan sosyal-darwinist çizgide bir kişiliğe sahip olduğu… Bu kişiliğin Muaviye ve Osmanlı’nın bir taklidi olmaktan çok “yaşlı ve kurnaz adamın” biyolojik kalıtımsal genlerine sahip olduğu ve bundan dolayı Mitlere konu olan “büyük annemizi” öldüren ve yakın tarih Hitler’in bir sentezi olduğu sonucuna da varabiliriz.

Bizler Ortadoğu’nun bir laboratuar olduğunu biliyoruz. Ancak Ortadoğu’da Kürdistan’ın da tarih ve bilime taş çıkartacak bir özenle incelenen bir laboratuar olduğunu da biliyoruz.

Şuan Cizre bir laboratuardır. Cizre’nin durumu bütün dünyanın ve hatta bilim insanlarının dahi ilgisini çekmektedir. Çünkü Kürdistan bir gözlenendir! Nasıl Erdoğan tüm sömürgeci ve metotlarının bir senteziyse, Cizre de aynen öyle Kobanê’den kat be kat farklıdır.

Tarih ve Bilim/Bilimsel Disiplinler Cizre ile yeniden yazılacak! Eğer başarılı olursa Modernizm, Cizre ile kendisine yeni yeni alanlar açacak! Bütün disiplinler Cizre’nin direnişi ve sonucunda yeni tezler yazacak.

Cizre şimdi deney alanı ve bu alan sömürgeci karakterle birlikte “Schrödinger’in kedi deneyi”ne yeni yorumlar arıyor. Cizre kuşatma altında ve yakın tarih böyle bir kuşatmayı hala yazmış değil. Dünyanın nüfusunun fazla oluşunu neden göstererek o’nlar için insan ölümü önemli olmuyor. Cizre yanıyor mu, kundaktaki bebekler ölüyor mu, çocukların bedenleri paramparça olup yüzleri bir maske gibi donuk mu kalıyor, hiç önemli değil!

Özcesi; Erdoğan’ın durumu Esad’ı, Kürdistan’ın durumu da Suriye’yi çoktan aşmış durumdadır. Erdoğan tüm diktatörlerin sentezidir. Cizre de tüm direnişçi ve direnişlerin sentez ve sembolüdür.

Öyle, koalisyon uçaklarının Türkiye’yi vurmaması için de hiçbir neden yoktur. Bir savaş var ve bu savaşın adı “yeni yaşama karşı, fabrikalarda üretilen ve dayatılan yaşamın savaşı”dır. Kapitalist Modernite’nin Ulus-Devleti karşısında Demokratik Modernite’nin Demokratik-Ulus öğretisinin savaşıdır.

Cizre işgalcilerce çepe-çevrelenmiş bir kapalı kutu-bir bavul!

Deney’in sonucu ancak kutu açılınca ortaya çıkabilecek. Kedi ölü mü, yoksa sağ mı? Ya da hem ölü hem de sağ mı? olduğunu bizler büyük Cizre yürüyüşü sonrasında işgal kırılınca öğrenebileceğiz.

İşte Cizre savunması bunun için çok önemli. Cizre ile başlayan bu deney tutarsa işgalciler tüm Kürdistan’da aynı deneyi uygulayacaklar. Hiçbir şey değil! Sadece kendine insanım diyen herkesin teori ve pratik olarak yollara düşmesi, sömürgecilerin bu deneyinin sonucu için hem ikinci gözlemci hem de müdahil olması gerek ki onların bu laboratuarları ve oyunlarını darmadağın edebilsin.

Kimse DAİŞ’i başka yer de aramasın! DAİŞ bugün Cizre’de Sultan Erdoğan’ın Tugayları olarak Kürdistan halkına karşı kirlik bir savaş yürütmekte. Zalimlerin sentezi olan Erdoğan’ın kaosundan, Cizîr düzenine geçebilmek insanım diyenlerin elinde.

Bilinmeli ki ne kuru bir dua ve ne de iyi niyet söylemleriyle tek başına zafer gelmez.