Macuncu Kemal Amca

► Sağda ve sol altaki resimlerdeki 'Kemal amca'dır.(editörün notu)

Bu gün, ‘Dünya Çingeneler Günü’ yaşam tarzları farklı; rengârenk giysileriyle, “oh be” dediren kıvrak danslarıyla ve müziğe tutkularıyla dikkat çekerler.

Dünya coğrafyasının her bir yerinde onlar vardır. Bulunduğu her yörenin yaşam tarzlarıyla uyum sağlama gayretlerine rağmen farklılıkları gizlenemez.

Bütün etnisite olduğu gibi hırsızı, dolandırıcısı vardır.  Ancak çoğunluğu müzikte ilerleyerek iyi bir klarnet ustası, evlerimizdeki vitrinlerimizi süsleyen sepetlerin, üzüm, fındık, cay… toplamada kullandığımız keleterleri ören, çocukların yüreğinde taht kuran iyi bir macun ustasıdırlar.

İşte yöremizin “Macuncu Kemal Amca”, yaşlısının, gencin ve çocuklarına kalbinde taht kurmuş Çingenelerden biridir. Her okulun önünde, sokağın başında yağmurda bir saçağın altında, soğuk da görünebileceği bir kuytuda o hep vardı. Kendi maharetiyle bölümlere ayırdığı tepsisi rengârenk macunları adeta ‘gelin alın yiyin beni’ dercesine özelikle çocukların dikkatini çekmeyi başarmış albeniye sahipti. Çocuklar en uzak mesafeden dahi onu tanırlar. Her çocuğun damağında onun macunun tadı vardır.

O,hiçbir zaman tezgâhına uğrayan hiçbir çocuğu eli boş göndermemiştir. “Oğlum ben bu çocuklardan birini eli boş gönderirsem o gün benim işim rast gitmez, her şey para değil, bu çocuklar var ya benim yaşam kaynağım” derdi.  O bir 

çingene'ydi, aynı zamanda kasabımızın ‘macuncu amcamsıydı. 70’’li yılardan tanırım, yaşam karmaşıklığıyla boğuşurken 2010 gördüğümde “eh be Kemal Amca

 hala devam mı?” dediğimde iyice beyazlamış sakalı, dudaklarına aşağı uzamış bıyığıyla ağzında kalmayan dişlerini gizlemeye çalışsa da, “oğlum ben işe çıkmasam hemen ölürüm, yaşama böyle tutunuyorum” derken söyleyemediği ‘R’ve ‘Ş’ ler ağzında diş kalmadığını ele veriyordu.

‘Dünya Çingeneler Günü’nün de kasabamızın unutulmaz çingenesi ‘Macuncu Kemal Amca’yı anmış olduk